-
1 bei
praep mit D1) (wo?) koło (czegoś), przy (czymś)bei mir (zu Hause) — przy mnie, u mnie
2) (wann?) podczas (czegoś), przy (czymś)3) ( Umstand) -
2 Tisch
m -(e)s, -e1) stół mfigur.
am runden Tisch verhandeln — obradować przy okrągłym stole2) bez rodzajnika posiłek mbitte, zu Tisch! — proszę do stołu!
См. также в других словарях:
przy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przyim., łączy się z miejscownikiem {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wskazuje na położenie w pobliżu czegoś; obok, blisko : {{/stl 7}}{{stl 10}}Siedział przy stole, przy biurku. Uczeń… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przy — «przyimek łączący się z rzeczownikiem (lub innymi wyrazami pełniącymi jego funkcję) w miejscowniku; sygnalizuje stosunek współwystępowania, styczności w czasie i przestrzeni; elementem, do którego coś jest odnoszone za pomocą przyimka przy może… … Słownik języka polskiego
stół — m IV, D. stołu, Ms. stole; lm M. stoły 1. «mebel, najczęściej drewniany, składający się z blatu opartego na nogach, służący do spożywania na nim posiłków, pisania, stawiania różnych przedmiotów» Stół dębowy, mahoniowy, sosnowy. Kamienny,… … Słownik języka polskiego
stół — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. stołu, Mc. stole {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mebel składający się z blatu podpartego zwykle czterema nogami, wykonany najczęściej z drewna, służący do spożywania przy nim… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
siadać — ndk I, siadaćam, siadaćasz, siadaćają, siadaćaj, siadaćał siąść dk XI, siądę, siądziesz, siądź, siadł, siedli, siadłszy 1. «przybierać pozycję siedzącą, w której ciało spoczywa całym ciężarem na pośladkach, a nogi są zwykle zgięte w kolanach»… … Słownik języka polskiego
usiąść — dk XI, usiądę, usiądziesz, usiądź, usiadł, usiadła, usiedli, usiadłszy 1. «przybrać pozycję siedzącą, to znaczy taką, w której ciało spoczywa całym ciężarem na pośladkach, a nogi są zwykle zgięte w kolanach; siąść w czymś albo na czymś» Usiąść… … Słownik języka polskiego
zasiąść — dk XI, zasiąśćsiądę, zasiąśćsiądziesz, zasiąśćsiądź, zasiąśćsiadł, zasiąśćsiedli, zasiąśćsiadłszy zasiadać ndk I, zasiąśćam, zasiąśćasz, zasiąśćają, zasiąśćaj, zasiąśćał 1. «usiąść gdzieś, na czymś wygodnie, na czas dłuższy, zająć miejsce… … Słownik języka polskiego
miejsce — 1. Być na swoim miejscu «zajmować odpowiednie dla siebie stanowisko, wykonywać odpowiednią dla siebie pracę»: (...) ważna jest codzienna robota, pewność, że uczestniczy się we wspólnym wysiłku, że widzi się owoce swojej pracy, że człowiek czuje,… … Słownik frazeologiczny
rzecz — 1. Brać się, wziąć się do rzeczy «przystępować, przystąpić do jakiejś pracy, zaczynać, zacząć działać»: „Chłopaki” ostro wzięli się do rzeczy. Najwyższy złapał „drugiego” za głowę i podniósł na wysokość pół metra. W tym czasie inny wskoczył na… … Słownik frazeologiczny
miejsce — n I; lm D. miejsc 1. «wolna przestrzeń, którą można zająć, zapełnić czymś, gdzie można się zmieścić albo coś umieścić» Wolne miejsce w walizce. Miejsce na książki. Mieć mało miejsca w mieszkaniu. Szafa zabiera dużo miejsca. Chodźcie tu, jest dość … Słownik języka polskiego
pierwszy — pierwszywsi, odm. jak przym. 1. «liczebnik porządkowy odpowiadający liczbie 1» Pierwszy miesiąc roku. Pierwsza rocznica. Pierwsza wojna światowa. Pierwsze piętro. Pierwszy rok studiów. Pierwsza klasa w szkole. Pierwszy szereg żołnierzy … Słownik języka polskiego